اهلی شیرازی

محمد اَهْلی شیرازی، (858-942ق)، ادیب و شاعر قرن نهم و دهم است. اهلی را پیرو سبک عراقی دانسته‌اند. او در قصیده از انوری، ظهیر فاریابی، خاقانی و جامی، و در غزل از سعدی و حافظ پیروی می‌کرده است. اهلی قصاید و ترکیب‌بندهای زیادی در مدح و رثای اهل بیت(ع) دارد. وی از شاگردان جلال‌الدین محمد دوانی بود. اهلی در 84 سالگی در شیراز درگذشت و در کنار حافظ به خاک سپرده شد.

اهلی شیرازی_شمع و پروانه
بازگشت 

اهلی شیرازی_سحر حلال
بازگشت 

اهلی شیرازی_رباعیات ساقینامه
بازگشت 

ابیات برگزیده

* خلق خوش در نوبهار عافیت دارد مرا
* خاکساری در حصار عافیت دارد مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* کی کند ناخوب را بیداد خوب
* چون کند نامرد را کافور مرد
شعر کامل
سنایی
* آرزو مرد و جوانی رفت و عشق از دل گریخت
* غم نمی گردد جدا از جان مسکینم هنوز
شعر کامل
رهی معیری